خوش باش دمی که زندگانی این است ...
چه غریب که دارم تمومش می‌کنم، با هزار تا کلک به این طرف و اون طرف، ولی اصلاً هم احساس بدی ندارم از تموم شدنش. حتّی دارم حس می‌کنم که یه بار سنگینی داره از روی دوشم بر داشته می‌شه! ایشالا که خدا کمک کنه بهم تو تموم کردنش.
میلاد جان...تمام کردن اسان ترین راه است..چرا نمی مانی و رسم ماندگاری را یاد نمی دهی؟؟